Το πρώτο αίμα
Ο «Manolo» γράφει για την σπουδαία νίκη του Ολυμπιακού επί της Μονακό και για το πρώτο βήμα που έγινε, από τα συνολικά τρία που χρειάζονται οι Πειραιώτες, για την πρόκριση στο Final Four του Βελιγραδίου.
Ο Ολυμπιακός, ανήμερα Μ. Τετάρτης, έκανε το δικό του … ευχέλαιο και επικρατώντας μετά το 1ο δεκάλεπτο επί της πρωτάρας Μονακό, πέτυχε την 1η από τις 3 νίκες που χρειάζεται, για να φθάσει στο Βελιγράδι!
Σε ένα ΣΕΦ κατάμεστο από οπαδούς με κόκκινα μπλουζάκια, με μέγα πάθος, που θύμιζε παλιές εποχές προ κορωνοϊού, η ομάδα του Μπαρτζώκα όχι μόνο έκανε το καθήκον της, αλλά έδειξε ότι μπορεί να φθάσει στην πρόκριση, επιβάλλοντας το δικό της παιχνίδι, με τη συνταγή που την έφερε στη 2η θέση της Regular Season.
Τι κι αν οι οιωνοί λίγο πριν το παιχνίδι δεν έδειχναν καλοί, με τον Martin να είναι η απουσία της τελευταίας στιγμής, λόγω υγρού στο γόνατο. Τι κι αν η παράδοση με τις βραβεύσεις πριν από σημαντικά παιχνίδια να «δείχνουν» διπλό. Τι κι αν το ξεκίνημα των ερυθρόλευκων στα πρώτα λεπτά ήταν νευρικό, αφήνοντας περιθώρια στη Μονακό να προηγηθεί.
Τελικά η φετινή ομάδα του Μπαρτζώκα δεν καταλαβαίνει από τέτοια, μπαίνει στο παρκέ και ανεξαρτήτως συνθηκών κάνει το παιχνίδι της, ακολουθεί το πλάνο της και είτε κερδίσει, είτε ηττηθεί, το κάνει με το δικό της τρόπο, μαχόμενη. Τελικά και η απουσία του Martin, έστω σε αυτόν τον πρώτο αγώνα της σειράς, φάνηκε ως blessing in disguise, όχι γιατί ο Αμερικάνος center δεν έχει ποιότητα ή δεν θα βοηθούσε, αλλά επειδή η παρουσία του Livio στο 5 ήταν ένα από τα «κρυμμένα χαρτιά», ειδικά αμυντικά, για την επικράτηση και επειδή ο Πρίντεζης στα λεπτά που αγωνίστηκε έδειξε τι σημαίνει veteran leadership, πέτυχε 12 πόντους χωρίς να αστοχήσει ούτε σε μία προσπάθεια, δίνοντας επιθετικές λύσεις σε διαστήματα που η ομάδα έδειχνε να «κολλάει».
Last but not least και η αύρα του Σπανούλη, που έχει φάει τέτοια παιχνίδια με το κουτάλι, «έσπρωξε» νοερά τους πρώην συμπαίκτες του σε μια σημαντική νίκη, η οποία βάζει τον Ολυμπιακό σε θέση ισχύος και ψυχολογικά. Αρκεί να σας πούμε ότι η μόνη φορά που οι ερυθρόλευκοι αποκλείστηκαν σε best of 5 σειρά, έχοντας κερδίσει το πρώτο παιχνίδι, ήταν το 2011 με τη Σιένα… Αλλά πλέον έχουσιν γνώσιν οι φύλακες!
Πριν την αναμέτρηση είχαν γραφτεί και ειπωθεί πολλά για αυτό το ζευγάρι. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα έκανε λόγο για την αθλητικότητα της Μονακό, για το βάθος που έχει ως ρόστερ και για την καλή της κατάσταση. Από την άλλη, όμως, υπήρχε ο αντίλογος για τον έμπειρο και μπαρουτοκαπνισμένο Ολυμπιακό, με την ποιοτική περιφερειακή γραμμή και μια elite γραμμή 6 – 7 παικτών, μαζί με ρολίστες που ξέρουν να «κάνουν τη δουλειά».
Και αυτό αποτυπώθηκε εύγλωττα στο χθεσινό παιχνίδι. Το ξεκίνημα δεν ήταν ακριβώς βγαλμένο από τα όνειρα των οπαδών της ομάδας, με τα μεγάλα επιθετικά όπλα Ντόρσει και Βεζένκοβ να είναι κάπως «νευρικοί» και άστοχοι και όλο το σύνολο να μη ρολάρει επιθετικά. Ωστόσο, η άμυνα «κράταγε» τον Ολυμπιακό κοντά στο σκορ, ακόμη και όταν η Μονακό πήρε ένα μικρό προβάδισμα με 6 – 12 και 8 – 15 στα μέσα του πρώτου δεκαλέπτου, τα καλάθια έμπαιναν με «αίμα», γενικά οι ερυθρόλευκοι δεν έδιναν τίποτα στους αντιπάλους τους…
Και ήταν η είσοδος των Σλούκα, Μακίσικ, αλλά και των Πρίντεζη, Λιβιό που άλλαξε την εικόνα του αγώνα, με τον Ολυμπιακό να παίρνει τελικά περισσότερα από τον πάγκο του, σε σχέση με την πολυδιαφημισμένη Μονακό, η οποία είδε τους Bacon, Hall ειδικά να μην προσφέρουν τα αναμενόμενα. Ο χθεσινός αγώνας, εκτός των άλλων, ήταν μια υπενθύμιση πόσο μεγάλη διαφορά έχει η regular season από τα play off. Οι ερυθρόλευκοι δεν επηρεάστηκαν από το κακό τους ξεκίνημα, ανέβαζαν την αμυντική τους ένταση και επιθετική απόδοση, όσο περνούσαν τα λεπτά και έβγαζαν ξεκάθαρη εικόνα νικητή. Υποχρέωσαν τους αντιπάλους τους, με την καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης με 84 πόντους μ.ο. να πέσουν στους 54 (!), επίδοση που συνιστά τη χειρότερη φετινή τους (η επόμενη είναι οι 63 π. επί της Bourg και μετά ξανά με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ, με ενεργητικό 65 π.).
Και όχι μόνο αυτό, αλλά την ανάγκασαν και σε 18 λάθη για 15 ασίστ, ρίχνοντας κατά πολύ και τα ποσοστά της. Για την 3η πιο εύστοχη ομάδα σε δίποντα της Euroleague, το 51.6% δείχνει καλό με μια πρώτη ματιά, αλλά είναι κάπως πλασματικό, γιατί αρκετά καλάθια μπήκαν στο 4ο δεκάλεπτο, όταν λογικά η άμυνα του Ολυμπιακού κατέβασε ταχύτητα, ενόψει και του 2ου παιχνιδιού. Οι Μονεγάσκοι δεν βρήκαν λύσεις από την περιφέρεια με μόλις 6/20 τρίποντα και με δύο μόνο παίκτες να έχουν διψήφιο αριθμό πόντων (James 10 και Hall 10, οι περισσότεροι όταν ο νικητής είχε ήδη κριθεί).
Οι Lee, Diallo, Thomas έκαναν ζημιά σε κάποια σημεία του παιχνιδιού, αλλά η συνολική αμυντική προσέγγιση των ερυθρόλευκων ήταν σεμιναριακού επιπέδου, μη επιτρέποντας σε κανέναν αντίπαλο να βρει ρυθμό ή να εκμεταλλευτεί το στοιχείο που είναι δυνατός. Με άλλα λόγια, θα λέγαμε ότι η άμυνα του Ολυμπιακού αποσυντόνισε τη Μονακό, μη αφήνοντας κανέναν, από τους guard, μέχρι τους center να πάρει ανάσα.
Πρωτεργάτες της νίκης ήταν φυσικά ο βιονικός Wal(l)kup, το «τείχος» της ομάδας, όχι μόνο με το ξέσπασμα του στο 3ο δεκάλεπτο, αλλά με τη συνολική του απόδοση στις δύο πλευρές του παρκέ, μη αφήνοντας εκατοστό χώρου στον εκάστοτε αντίπαλό του. Αλλά και η «χρυσή» 4αδα που ήρθε από τον πάγκο, οι Σλούκας, Μακίσικ, Λιβιό και Πρίντεζης, οι οποίοι άλλαξαν το momentum της αναμέτρησης. Για να καταλάβετε την επιρροή του ερυθρόλευκου πάγκου, αυτοί οι 4 παίκτες πέτυχαν 40 από τους 71 πόντους της ομάδας με 14/26 σουτ, την ίδια ώρα που οι αντίστοιχοι παγκίτες της Μονακό πέτυχαν 26 μεν, με τους 10 να προέρχονται από τον Hall δε, κυρίως στα τελευταία λεπτά.
Το επιμύθιο του πρώτου αγώνα αυτής της σειράς ήταν ότι ο Ολυμπιακός κέρδισε χωρίς να ζοριστεί και κυρίως ξεκουράζοντας βασικά του εργαλεία, τα οποία ήταν σε μέτρια βραδιά. Οι πρώτοι του σκόρερ Βεζένκοβ και Ντόρσει έμειναν στους 14 πόντους συνολικά, ενώ ο Fall δεν χρειάστηκε να μείνει πολύ στο παρκέ, συνεισφέροντας 6 πόντους, αλλά και 2 εντυπωσιακά μπλοκ! Να είστε σίγουροι ότι αυτοί οι 3 αύριο θα είναι κομβικοί για τον Ολυμπιακό… Εξάλλου αυτή είναι η πεμπτουσία των play off και το σημείο που κρίνει τι σειρές: Να μπορεί η κάθε ομάδα να βγάζει νέους πρωταγωνιστές, αιφνιδιάζοντας τον αντίπαλο. Δείτε και το χθεσινό παράδειγμα της Ρεάλ, που με ηγέτες τους Κοζέρ και Ρούντι, με 32 πόντους συνολικά, έκανε το 1 – 0!
Πλέον το νερό μπήκε στο αυλάκι, ο Ολυμπιακός έδειξε την πνευματική ετοιμότητα και ακολούθησε το αγωνιστικό πλάνο, παίρνοντας σημαντική νίκη. Το 2ο παιχνίδι θα είναι πιο δύσκολο και μένει το σύνολο του Μπαρτζώκα να παραμείνει συγκεντρωμένο στο στόχο και να μην αφήσει στη Μονακό περιθώριο να ελπίζει. Η αμυντική του προσήλωση και γενικά η σταθερότητα του σε όλη τη διάρκεια της σεζόν είναι καλοί σύμμαχοι, για αυτό, λοιπόν, σε μια σειρά 5 αγώνων, φαντάζει φαβορί.