«Διαμαντάκια» από την Κίνα έτοιμα για την Euroleague
Το «Shot Clock» γράφει για τέσσερις παίκτες από την CBA οι οποίοι δείχνουν έτοιμοι να κάνουν το μεγάλο βήμα για την Euroleague.
Η CBA είναι ένα αρκετά υποτιμημένο πρωτάθλημα. Σίγουρα, βρίσκεται πολύ πίσω από την Ευρωλίγκα και φυσικά από το ΝΒΑ σε επίπεδο ταλέντου και τακτικής, αλλά είναι ένα διαρκώς αναπτυσσόμενο πρωτάθλημα. Εμείς θα σας παρουσιάσουμε 4 παίκτες από το Κινέζικο Πρωτάθλημα που μπορούν να δώσουν σημαντική βοήθεια σε μια ομάδα της Ευρωλίγκας. Κανείς θα πει «γιατί τώρα» σκεπτόμενος ότι το παράθυρο υπογραφών έχει κλείσει. Όμως, η υπογραφή ενός παίκτη τη συγκεκριμένη περίπτωση έχει πολλά πλεονεκτήματα μιας και η τιμή είναι εμφανώς πιο χαμηλή και έτσι η ομάδα μπορεί να τον εντάξει στο σύστημά της και να τον διατηρήσει σε ενδεχομένως πιο «φιλική» τιμή το καλοκαίρι.
#4 Dakari Johnson
O απόφοιτος του Kentucky δε κατάφερε ποτέ να κάνει την καριέρα που θα ήθελε στο ΝΒΑ. Έπειτα από τρία δυνατά χρόνια στη G League και κάποιες σκόρπιες ευκαιρίες στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, ο Johnson μετακόμισε στην Κίνα και τους Qingdao Eagles στους οποίους αγωνίζεται φέτος για 4η σεζόν! Πρόκειται για ένα κτηνώδη Center που θα βοηθούσε οποιαδήποτε ομάδα ως ρολίστας, καθώς οι 17.5 πόντοι και 11.3 ριμπάουντ που μετρά στη Κίνα δε μπορούν να μεταφραστούν στο επίπεδο της Ευρωλίγκας. Ο Johnson θα παρει τα ριμπάουντ, θα κάνει εξαιρετικά σκριν και θα πάρει τη μπάλα στο ποστ δίνοντας κάποιους εύκολους πόντους. Τα αργά του πόδια δεν είναι ιδανικά για την Pick and Roll oriented φιλοσοφία της Ευρωλίγκας και για αυτό περιγράφεται ως παίκτης που θα έχει ένα ρόλο 10-15 λεπτών.
#3 Jarred Sullinger
Ο πρώην Power Forward των Boston Celtics που έκανε και μερικές πολύ καλές σεζόν στο ΝΒΑ πλέον βρίσκεται μεταξύ Κίνας και Νότιας Κορέας. Το μόνο σίγουρο για τον Sullinger είναι ότι είναι ένας σπουδαίος σκόρερ για κάθε επίπεδο. Φέτος, μετρά 17.4 πόντους και 10. Ριμπάουντ σε 14 ματς με τους Shenzhen Aviators με 47% fg και 38% για τρεις σε μόλις 24 λεπτά ανά παιχνίδι. Ο ρόλος του στην Ευρωλίγκα θα ήταν πιθανώς και βασικού σε μια καλή ομάδα, εφόσον ο ίδιος είναι διατεθημένος να πάρει σοβαρά το ρόλο του. Στην Ευρώπη μπορεί να παίξει τόσο στο «4», όσο και στο «5» και πολύ δύσκολα δε θα τον βλέπαμε να σκοράρει κάτα βούληση, όπως έκανε στην Κίνα, στη Κορέα, στη G League, στο ΝΒΑ και στο κολλέγιο. Πέρσι, αδυνατισμένος και σε εξαιρετική κατάσταση, κέρδισε το MVP των play off στην Κορέα και για όσους απορούν για το αν και κατά πόσο το επίπεδο είναι πολύ χαμηλό εκεί και δε μπορεί να μεταφραστεί στην Ευρώπη: o Jonathan Motley ήρθε στην Ευρώπη και έγραψε ακριβώς τους ίδιους σπουδαίους αριθμούς και επιδόσεις με το πρωτάθλημα Κορέας.
#2 Noah Vonleh
Ο Vonleh είναι 100% ταλέντο που ανήκει στο ΝΒΑ. Κι όμως, αν εξαιρέσουμε τη σεζόν 2018-19 όπου είχε 8 πόντους και 8 ριμπάουντ με τους Νικς, δεν κατάφερε ποτέ να κερδίσει το ρόλο του. Ο Noah Vonleh επιλέχθηκε το 2014 στο νούμερο 9 του draft και είναι ακόμη 26 ετών, γεγονός που του επιτρέπει να σκέφτεται ακόμη μια επιστροφή στο ΝΒΑ. Οι ικανότητες του μεταφράζονται τέλεια στο Ευρωπαικό μπάσκετ: versatile ψηλός, με γρήγορα πόδια που μπορεί να βάλει τη μπάλα κάτω, αλλά και να σκοράρει στο ποστ. Ικανός στο pick and roll και στις δύο πλευρές του παρκέ, ενώ σίγουρα μπορεί να σουτάρει και για τρεις. Φέτος, στους εξαιρετικούς Shanghai Sharks, o Vonleh μετρά 17 πόντους, 10 ριμπάουντ και 39% για τρεις σε 25’ παιχνιδιού και είναι βασικός υποψήφιος για το MVP της λίγκας. Στην Ευρωλίγκα είναι από τους παίκτες που σε ένα σωστό πλαίσιο και με σωστή καθοδήγηση μπορεί να πρωταγωνιστήσει.
#1 TJ Leaf
Όσο περίεργο και αν φαίνεται τόσα χρόνια μετά, ο Leaf δε κατάφερε να κάνει το παραμικρό στο ΝΒΑ. Μπαίνοντας από το Κολλέγιο, όπου ως freshman μετρούσε 16 πόντους και 8 ριμπάουντ στο πανίσχυρο UCLA, όλοι μιλούσαν για ένα σίγουρο prospect. Στη πραγματικότητα, λίγο τα αργά του πόδια και λίγο η έλλειψη πραγματικής ευκαιρίας τον έστειλαν στην Κίνα, όπου με τη φανέλα των Guangzhou Lions μετρά το εκκωφαντικό: 27 πόντοι, 10 ριμπάουντ, 2.5 μπλοκ και 2.5 κλεψίματα! Ο Leaf είναι ένας παίκτης κομμένος και ραμμένος για την Ευρωλίγκα. Εξαιρετικό footwork, θαυμάσια αντίληψη, καλή μηχανική και ένα αρκετά δυνατό -πλέον- κορμί είναι τα βασικά στοιχεία ενός παίκτη που μπορεί να καλύψει τις θέσεις των ψηλών μοναδικά. Για να το γράψουμε πιο κατανοητά: παίρνοντας τον Leaf στην Ευρωλίγκα, παίρνεις ένα 25χρονο star in the making. Στο ΝΒΑ χάθηκε, μιας και στην Indiana δε χωρούσε καν στο rotation ψηλών με Sabonis, Turner κ.α., αλλά έχει ό,τι χρειάζεται κανείς για το Ευρωπαικό παιχνίδι.