Skip to main content

Euroleague - Οι σειρές των Play Offs στο μικροσκόπιο (Pt 1)

Ο "Manolo" με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο αναλύει και προβλέπει την εξέλιξη των τεσσάρων ζευγαριών. Διαβάστε το πρώτο μέρος με την ανάλυση των ζευγαριών Μονακό - Μακάμπι και Ρεάλ Μαδρίτης - Παρτιζάν.

Υπάρχει ένα ρητό, που λέει ότι το «αληθινό» μπάσκετ, εκείνο που «μετράει» και οι ομάδες βγάζουν τον πραγματικό τους εαυτό, «θερίζοντας» τους καρπούς όλης της χρονιάς, είναι αυτό που παίζεται από τα play off και μετά. Ανεξάρτητα αν κάποιος υποστηρίζει αυτή την άποψη σε απόλυτο βαθμό, καθώς δεν πρέπει να λησμονούμε ότι στη RS γίνεται η «σπορά», για να φθάσουν μέχρι εδώ οι καλύτεροι, τα play off και το F4 της Euroleague δεν παύουν να είναι η πεμπτουσία της διοργάνωσης, η περίοδος η οποία «βγάζει» τον πρωταθλητή και γεννά ιστορίες που μένουν αναλλοίωτες στο χρόνο.

Έφθασε λοιπόν και φέτος αυτή η εποχή του χρόνου, οι «μεγάλες εβδομάδες» των μπασκετικών φιλάθλων, ξεκινώντας από τις best of 5 σειρές για να φθάσουμε στους τέσσερις του F4. Αυτό το format δεν μας έχει αφήσει παραπονεμένους εδώ και πολλά χρόνια και είναι βέβαιο ότι θα μας χαρίσει ξανά συγκινήσεις. Στο special αφιέρωμα του Superbasket θα σας παρουσιάσουμε τα 4 ζευγάρια, αναλύοντας την έως τώρα πορεία των ομάδων, τα δυνατά και αδύναμα σημεία τους, καθώς και τους παίκτες που αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν, με λίγη δόση από τις προβλέψεις μας! Ξεκινάμε με το 1ο μέρος και τα δύο ζευγάρια, των οποίων οι πρώτοι αγώνες είναι προγραμματισμένοι για την Τρίτη 25/4…

Μονακό - Μακάμπι

Το πρώτο χρονικά παιχνίδι και γενικά όλη η σειρά είναι η σύγκρουση δύο παρόμοιων κόσμων, παρόλο που η Μονακό  είναι μια ομάδα η οποία τα τελευταία χρόνια κάνει δυναμικό μπάσιμο στο στερέωμα της Euroleague, ενώ η Μακάμπι κουβαλάει ιστορία και παράδοση πολλών ετών. Ωστόσο, το μπάσκετ που πρεσβεύουν, βασισμένο στο ατομικό ταλέντο και ικανότητα στο iso των guards τους (James και Okobo εναντίον L. Brown και Baldwin), στην αθλητικότητα και δύναμη των wings και centers (Colson, Martin, Poythress και Nebo εναντίον Diallo, Moneke, J. Brown και Hall) και η γενικότερη φιλοσοφία του run and gun, του outscore του αντιπάλου, μας προϊδεάζει για μια σειρά με πολύ θέαμα και έντονα συναισθήματα!

Το πόσο ισοδύναμες είναι οι δύο ομάδες, προκύπτει και αν αναλογιστούμε ότι η Μονακό έχει την 7η πιο παραγωγική επίθεση της Euroleague με 83.3 πόντους ανά παιχνίδι σουτάροντας με 47% εντός παιδιάς, ενώ η Μακάμπι την 6η με 83.6 πόντους ανά αγώνα και ποσοστό 47.1% εντός παιδιάς. Η ομάδα του Λαού επικρατεί οριακά και σε επιμέρους κατηγορίες, όπως η ευστοχία στα τρίποντα (34.6% έναντι 31.7%), τα ριμπάουντ (32 έναντι 30.6) και οι ασίστ (16.4 έναντι 15.5). Πρόκειται για δύο από τα πιο hustle σύνολα της διοργάνωσης με τη μεν Μακάμπι να μετρά 6.8 κλεψίματα και 3.2 μπλοκ ανά αγώνα (2η πίσω από τη Real), τη δε Μονακό να έχει 7.3 κλεψίματα (1η) και 2.1 μπλοκ. Εκείνο πάντως που προκαλεί εντύπωση, ειδικά αν αναλογιστούμε το στυλ παιχνιδιού τους, είναι ότι μιλάμε για δύο από τις πιο low mistake ομάδες της Euroleague, με τους Μονεγάσκους να υποπίπτουν μόλις σε 10.6 λάθη ανά αγώνα (η κορυφαία επίδοση), τους δε Ισραηλινούς σε 11.3 (4η καλύτερη επίδοση).

Η σειρά, λοιπόν, μοιάζει να είναι απόλυτα ισορροπημένη και να εξαρτάται από τη «φόρμα» και τις «ορέξεις» των star. Η Μονακό στη 2η χρονιά της στην Euroleague είχε σταθερή παρουσία, πιάνοντας από τις πρώτες αγωνιστικές μια θέση στην πρώτη 4αδα την οποία και διατήρησε τελικά. Στο τέλος της RS πήγε λίγο «σβηστά», έχοντας όμως και ταυτόχρονα αρκετές υποχρεώσεις για το γαλλικό πρωτάθλημα, αλλά πλέον είναι βέβαιο ότι θα παρουσιάσει το καλό της πρόσωπο. Ακόμη και το περιστατικό με τον James, το οποίο τον οδήγησε σε μικρή τιμωρία, φαίνεται ότι μπαίνει στο χρονοντούλαπο και οι Μονεγάσκοι ενωμένοι, θα προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν την παρθενική συμμετοχή τους στο F4!

Η Μακάμπι από την άλλη πλευρά, ξεκίνησε δειλά, με τη δύναμη της έδρας να την κρατά, αλλά όσο πέρναγε ο καιρός, τόσο πάταγε καλύτερα στα πόδια της, φθάνοντας στο σημείο να είναι πλέον ένα από τα πιο φορμαρισμένα και δυσκολοκατάβλητα σύνολα της διοργάνωσης. Ο τραυματισμός του Brown φαίνεται να μην είναι σοβαρός, ενώ και η επιστροφή του «ανέτοιμου» Poythress θα δώσει άλλη μια λύση στο οπλοστάσιο του Cattash, στη «μάχη της ρακέτας» που θα κρίνει πολλά. Έχουν περάσει 9 χρόνια από την τελευταία παρουσία της Μακάμπι σε F4. Την περίοδο 2013 – 14 απέκλεισε με μειονέκτημα έδρας την Armani για να πάει στη συνέχεια all the way μέχρι την κορυφή. Θα καταφέρει ξανά να κάνει το ίδιο;

ΠΡΟΒΛΕΨΗ: Μακάμπι σε 4 παιχνίδια – Σπάσιμο έδρας και επανάληψη της σειράς με Armani

ΠΟΣΟΣΤΑ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ: Μονακό 49% – Μακάμπι 51%

NUMBERS TO WATCH: Η μάχη των αιθέρων / 9.2 Blk% (2η) για τη Maccabi και 30 OR% (1η) για τη Μονακό

MATCH UP – ΚΛΕΙΔΙ: Diallo (10.9 πόντοι και 4.2 ριμπάουντ μ.ο.) vs Colson (10.9 πόντοι και 5.7 ριμπάουντ μ.ο.)

Μπορεί να είπαμε ότι τα back courts των δύο αντιπάλων είναι εκείνα που σε μεγάλο βαθμό θα γείρουν την πλάστιγγα στην πλευρά του νικητή, ωστόσο στα μάτια μου η «μονομαχία» δύο εκ των καλύτερων wings της διοργάνωσης, είναι εξίσου σημαντική για την έκβαση της σειράς. Αν ο Diallo καταφέρει να περιορίσει τη δράση του Colson, βγάζοντας τον από την επιθετική εξίσωση της ομάδας του, η Μονακό θα αποκτήσει προβάδισμα!

STARS: Lorenzo Brown – Mike James

Ο Brown (16.5 πόντοι μ.ο.) κρατάει την μπαγκέτα της Μακάμπι και εκτός των άλλων, η παρουσία του απελευθερώνει τον Baldwin. Μετά το πρελούδιο στο Eurobasket, θα συνεχίσει τη σονάτα του, οδηγώντας τη Μακάμπι στη γη της Επαγγελίας; Όσο για τον James (16.3 πόντοι μ.ο.), του λείπει ένα μεγάλο τρόπαιο και παρά τις clutch στιγμές που έχει χαρίσει, δεν παύει να νιώθει «άδειος» από μια σπουδαία διάκριση. Μικρός τελικός με Μπασκόνια και ΤΣΣΚΑ, εκτός F4 με Παναθηναϊκό και Αρμάνι, θα είναι η φετινή σεζόν με τη Μονακό ξεχωριστή;

X-FACTORS: Donatas Motiejunas – Romain Sorkin

Δύο παίκτες που μπορούν να δώσουν λύσεις, κάνοντας τη διαφορά, είναι αφενός ο Λιθουανός center, αφετέρου ο Ισραηλινός ψηλός, αμφότεροι με σημαντική συμμετοχή στη φετινή πορεία των ομάδων τους. Για τον Motiejunas είδαμε και πέρσι στη σειρά με τον Ολυμπιακό, ότι η ικανότητά του να παίξει με πλάτη, αλλά και να ανοίξει το γήπεδο, τον καθιστά πολύτιμο για τον Obradovic, ειδικά στο ξεκίνημα των αγώνων. Δεν έχει αντίπαλο στο μέγεθός του και αν καταφέρει να φορτώσει τους αντίπαλους ψηλούς με φάουλ και να ελέγξει τον τομέα των ριμπάουντ, η συμβολή του θα είναι καθοριστική. Το ίδιο ισχύει για τον Sorkin και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό, καθώς έχει δείξει φέτος ότι μπορεί να σκοράρει με αποτελεσματικότητα, δίνοντας ανάσες στη Μακάμπι. Η παρουσία του από τον πάγκο σε διαστήματα που η ομάδα του Λαού θα ψάχνει πόντους μέσα από τη ρακέτα, για να «ξεκολλήσει», θα είναι κομβική.

 

ΡΕΑΛ Μ. - ΠΑΡΤΙΖΑΝ

Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε ένα ετερόκλητο μεν, πολύ αμφίρροπο δε, ζευγάρι! Από τη μία η Βασίλισσα με την αίγλη της τόσο επιτυχημένης πορείας της την τελευταία δεκαετία, τις δύο κατακτήσεις τροπαίων και τις πάμπολλες συμμετοχές σε F4. Με τον Chus Mateo στον πάγκο και αρκετά νέα πρόσωπα ειδικά στους forwards, αλλά και αρκετές «παλιοσειρές», έτοιμες για ένα last dance (Llull, Sergio, Causeur). Η φετινή της παρουσία μπορεί να μην ήταν τόσο dominant όσο προηγούμενες χρονιές σε όρους απόδοσης, αλλά τελικά τερμάτισε 3η και εξάλλου ποιος μπορεί να την ξεγράψει σε αυτήν την κρίσιμη καμπή της σεζόν; Από την άλλη, η «διψασμένη» και νεανική Παρτιζάν, τόσα χρόνια … εξόριστη από την Euroleague, που επέστρεψε φέτος, όχι απλά για να αποδείξει ότι η θέση της είναι εδώ, αλλά ακόμη και για να διεκδικήσει το θρόνο! Με τον Obradovic στο τιμόνι, ξέρει καλά το δρόμο, παρόλο που οι περισσότεροι παίκτες της έχουν λίγες παραστάσεις από play off και ακόμη λιγότερες από F4…

Κάτω από αυτές τις νέες συνθήκες, η Ρεάλ κατάφερε να διαθέτει τη 2η πιο παραγωγική επίθεση της Euroleague με 85.6 πόντους ανά παιχνίδι (3η η Παρτιζάν με 85.2 μ.ο.) και να είναι ξανά η «κυρίαρχος των αιθέρων», ούσα 1η τόσο στα ριμπάουντ (33.5 ανά αγώνα), όσο και στα μπλοκ (4.2 μ.ο.). Η μεγάλη φετινή αποκάλυψη είναι ο Musa, ο οποίος έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο (11ος σκόρερ της διοργάνωσης με 15.5 πόντους μ.ο.), όμως η λειψανδρία στα guards δεν αποκλείεται να αποβεί μοιραία όσον αφορά την εκπλήρωση των στόχων της. Πάντως, δύσκολα βρίσκεις άλλο ρόστερ με τέτοιο συνδυασμό μεγέθους, εμπειρίας, βάθους και leadership, στοιχεία τα οποία παίζουν το ρόλο τους σε μια σειρά αγώνων, ειδικά όταν απέναντι βρίσκεται η Παρτιζάν του «περιορισμένου» rotation.

Το σύνολο του Obradovic έχει να υπερηφανεύεται ότι είναι η 2η πιο εύστοχη ομάδα στα σουτ εντός παιδιάς (50.2%), πίσω μόνο από τον Ολυμπιακό, καθώς και για το low mistake παιχνίδι της (3η καλύτερη επίδοση στη σχετική λίστα με 11.2 μ.ο.). Ωστόσο, ο Obradovic θα πρέπει να βρει λύσεις σε ζητήματα, όπως αυτό των ριμπάουντ, με την Partizan να έχει το χειρότερο μ.ο. της διοργάνωσης (26.8) και να είναι 2η από το τέλος στο δείκτη αμυντικών ριμπάουντ (62.1%). Επίσης, η εξάρτηση από την πεντάδα Exum-Punter-Nunnally-LeDay-Lessort είναι μεγάλη και για να μπορέσει να κάνει την έκπληξη θα χρειαστεί βοήθεια από τον πάγκο. Ο Avramovic ήδη κάνει step up στα τελευταία παιχνίδια, ενώ το ίδιο θα πρέπει να γίνει από τους Madar, Παπαπέτρου, Smailagic, απέναντι σε «μπαρουτοκανισμένους» αντιπάλους. Μιας και μιλάμε για … μπαρούτι, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ρόλο στη σειρά θα παίξει και η «καυτή» έδρα της Σερβικής ομάδας, ένα γήπεδο με πολλαπλά sold out και με την Παρτιζάν να φιγουράρει 1η στη λίστα με τα εισιτήρια τη φετινή σεζόν!

Οι προκλήσεις για τους δύο αντιπάλους είναι μεγάλες και αναμένεται «κλειστή» σειρά, με τη Ρεάλ να έχει οριακό προβάδισμα λόγω πλεονεκτήματος έδρας και εμπειρίας από διαχείριση τέτοιων αγώνων, αλλά κανείς δεν μπορεί να ξεγράψει την Παρτιζάν, η οποία ειδικά αν κάνει το break στο game 1 ή 2, τότε θα γυρίσει στο σπίτι της με άλλο αέρα!

ΠΡΟΒΛΕΨΗ: Ρεάλ σε 5 παιχνίδια – Θα χάσει το πλεονέκτημα, αλλά θα το ανακτήσει και στο game 5 θα επικρατήσει

ΠΟΣΟΣΤΑ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ: Ρεάλ 55% – Παρτιζάν 45%

NUMBERS TO WATCH: «Η σύγκρουση της αποτελεσματικότητας» / 61.3 TS% η Ρεάλ (4η) και 62.4 TS% (2η) Παρτιζάν

MATCH UP – ΚΛΕΙΔΙ: Tavares (10.3 πόντοι και 6.5 ριμπάουντ μ.ο.) vs Lessort (12.1 πόντοι και 7.3 ριμπάουντ μ.ο.)

Το ματσάρισμα των δύο κορυφαίων center της φετινής σεζόν, δεν θα μπορούσε παρά να είναι το σημείο – κλειδί, που θα κρίνει πολλά στη σειρά. Από τη μία ο γίγαντας Tavares, που σκεπάζει τα καλάθια, όντας και 1ος μπλοκέρ της διοργάνωσης με 2.2 μ.ο. και από την άλλη το «τέρας – ενέργειας» Lessort, μια μηχανή παραγωγής double – double! Μια μονομαχία που θα θυμίζει αρκετά εκείνη του Godzilla με τον Kong…

STARS: Dzanan Musa – Kevin Punter

Οι δύο go-to-guys των ομάδων είναι αυτοί που κλέβουν την παράσταση στην επίθεση, με τον μεν Βόσνιο G/F να μετράει 15.5 πόντους (39% στα τρίποντα) και 2.6 ασίστ για 1.6 λάθη μ.ο., τον δε Punter να έχει επίσης 15.5 πόντους (41.7% στα τρίποντα), μαζί με 2.4 ασίστ για 1.2 λάθη ανά αγώνα. Η επίδραση τους στο επιθετικό παιχνίδι των ομάδων είναι τεράστια και περιμένουμε να τους δούμε να «λάμπουν» στην crunch time!

X-FACTORS: Adam Hanga – Dante Exum

Αν απορείτε τι «όνειρο» είδα με τον Ούγγρο wing και τον τοποθετώ ως πιθανό παράγοντα – Χ, θα σας απαντήσω ότι εκτιμώ πως θα έχει αναβαθμισμένο ρόλο, τόσο ως δευτερεύων δημιουργός, αλλά και αμυντικά ως αντίπαλον δέος του Exum! Ο Αυστραλός guard έχει ανέβει στα τελευταία παιχνίδια και κάνει χρονιά που τον καθιερώνει σταδιακά ως star της διοργάνωσης. Δεν βλέπω πολλούς από το ρόστερ της Βασίλισσας, που θα μπορούσαν να τον περιορίσουν, εκτός του Hanga… Ο Exum έχει 13.3 πόντους (μέλος ενός κλειστού club που σουτάρει με 85-55-42), 2.4 ριμπάουντ, 2.8 ασίστ και 0.9 κλεψίματα μ.ο. Αν τα νούμερα αυτά δεν περιοριστούν και βρει ρυθμό σε άμυνα και επίθεση, θα είναι δύσκολο για τη Real να «ματσάρει» την αθλητικότητα και ενέργεια του και ίσως μόνο ο Hanga να έχει απάντηση